-
1 rozgrzesz|yć
pf — rozgrzesz|ać impf Ⅰ vt 1. (przebaczyć) to absolve- rozgrzeszyła go z jego sprawek she absolved him for his misdeeds a. wrongdoings2. Relig. [ksiądz] to absolve [grzesznika] Ⅱ rozgrzeszyć się — rozgrzeszać się to justify oneself- rozgrzeszyć się z lenistwa to justify a. excuse one’s lazinessThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > rozgrzesz|yć
См. также в других словарях:
rozgrzeszyć — dk VIb, rozgrzeszyćszę, rozgrzeszyćszysz, rozgrzeszyćgrzesz, rozgrzeszyćszył, rozgrzeszyćszony rozgrzeszać ndk I, rozgrzeszyćam, rozgrzeszyćasz, rozgrzeszyćają, rozgrzeszyćaj, rozgrzeszyćał, rozgrzeszyćany 1. «darować, przebaczyć coś komuś, nie… … Słownik języka polskiego
